کد مطلب:107088 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:152
[صفحه 744] وقتی كه امام (ع) شنید، عمار بن یاسر، به مغیره بن شعبه پاسخ می دهد، به او فرمود: (ای عمار! مغیره را به خود واگذار، زیرا او از دین چیزی را نیاموخته مگر آنچه را كه دنیا را به او نزدیك كرده باشد، و از روی عمد، امر را بر خود مشتبه ساخته تا شبهات را بهانه ی خطاهای خود قرار دهد). مقصود امام (ع) آن است كه مغیره از دین جز آنچه را كه دنیا را به همراه آورد و او را به دنیا نزدیك سازد، نیاموخته است همچون عدالت و صداقتی كه باعث سود دنیوی است و بس، و این عبارت صغرای قیاس مضمری است كه بدان وسیله عمار را از گفتگوی با مغیره برحذر داشته و كبرای آن نیز چنین است: و هر كس چنان باشد، شایسته است تا از مراجعه و گفتگوی با او خودداری شود.
صفحه 744.